پژوهشگران استرالیایی در بررسی جدید خود، نوعی پانسمان هوشمند ابداع کردهاند که به حسگر مجهز است و میتواند به ترمیم بهتر زخم کمک کند.
ایسنا : پژوهشگران “موسسه سلطنتی فناوری ملبورن”(RMIT) استرالیا، نوعی پانسمان هوشمند ابداع کردهاند که به حسگرهای داخلی مجهز است و اگر زخم به طور کامل بهبود نیافته باشد، به بیمار هشدار میدهد.
این پانسمانهای ضد میکروبی چند منظوره، به حسگرهای فلورسنت مجهز هستند که در صورت آغاز عفونت، زیر نور ماوراءبنفش به شدت میدرخشند و میتوان از آنها برای نظارت بر روند بهبودی استفاده کرد.
پانسمان هوشمند، ویژگیهای قوی ضد باکتری و ضد قارچی “منیزیم هیدروکسید”(Magnesium hydroxide) را تقویت میکند.
تولید این پانسمانهای هوشمند، هزینه کمتری نسبت به تولید پانسمانهای متداول دارد اما در مقابله با باکتریها و قارچها به همان اندازه موثر است و قدرت ضد میکروبی آنها تا یک هفته طول میکشد.
“وای کان ترونگ”(Vi Khanh Truong)، سرپرست این پژوهش گفت: ابداع پانسمانهای ضد میکروبی مقرون به صرفه مجهز به حسگرهای داخلی، پیشرفت چشمگیری را در مراقبت از زخم نشان خواهد داد.
وی افزود: در حال حاضر تنها راه برای بررسی پیشرفت زخمها، برداشتن پانسمان است که راهی دردناک و خطرناک به شمار میرود و به عوامل بیماریزا فرصت حمله میدهد.
تروونگ ادامه داد: پانسمانهای هوشمند ما، علاوه بر مقابله با باکتریها و کاهش التهاب برای کمک به بهبود زخم، حسگرهایی درخشان برای ردیابی و کنترل عفونت در بر دارند. توانایی بررسی زخم به سادگی، نیاز به تغییر مکرر پانسمان را کاهش میدهد و به محافظت بیشتر از زخم کمک میکند.
وی افزود: ما امیدواریم که پانسمانهای چند منظوره ما با پژوهشهای بیشتر، به بخشی از نسل جدید فناوریهای کم هزینه مبتنی بر منیزیم تبدیل شوند که برای مراقبت از زخم به کار میروند.
پانسمانهای نسل جدید
ارزش بازار پانسمان پیشرفته جهانی در حال حاضر ۶/۹ میلیارد دلار تخمین زده شده است و انتظار میرود که به خاطر نوآوریهای حوزه فناوری، افزایش تعداد موارد جراحی و شیوع زخمهای مزمن ناشی از بیماریهایی مانند دیابت، تا ۹/۹ میلیارد دلار رشد داشته باشد.
اگرچه منیزیم به عنوان یک ماده ضد میکروبی، ضد التهابی و بسیار زیست سازگار شناخته شده است اما پژوهشهای عملی کمی در مورد نحوه استفاده از آن در پانسمان وجود دارد.
این نخستین پژوهشی است که به ابداع نانوورقههای منیزیم هیدروکسید میپردازد. پژوهشگران، نانوورقههایی ابداع کردهاند که ۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار برابر نازکتر از موی انسان هستند و آنها را روی نانوالیاف قرار دادند. این ورقهها نسبت به pH بدن واکنش نشان دادند. همین ویژگی، آنها را به حسگرهایی ایدهآل برای ردیابی ترمیم زخم تبدیل میکند.
نانوورقهها زیر نور ماوراءبنفش و در محیطهای قلیایی به شدت میدرخشند و در محیطهای اسیدی، کمرنگ میشوند که نشاندهنده سطوح pH است و مراحل بهبود زخم را مشخص میکند.
بررسیهای آزمایشگاهی نشان داد که نانوورقهها برای سلولهای انسانی، غیرسمی هستند اما پاتوژنهای مقاوم در برابر دارو را از بین میبرند.
این پژوهش، در مجله “ACS Applied Materials and Interfaces” به چاپ رسید.