طنز تست حیوانات رژ لب و ریمل

انشا طنز تست حیوانات رژ لب و ریمل شما چند نفر را کشته است؟ خوشبختانه، بیشتر آرایش روی خرگوش‌ها، گربه‌ها، سگ‌ها، خوکچه هندی و میمون‌ها آزمایش می‌شود، بنابراین نیازی به نگرانی در مورد آن نیست. شرکت های آرایشی برجسته مانند Maybelline، Sally Hansen، Neutrogena و Cover Girl محصولات آرایشی خود را روی حیوانات آزمایش می کنند. شرکت ها از تست های آرایشی به عنوان دفاعی برای اجتناب از شکایت های قانونی در صورت وقوع هر اتفاقی استفاده می کنند. حتی Dove آزمایش هایی را روی حیوانات انجام می دهد که منجر به مرگ علامت تجاری آن شد. مایه تاسف است، اما برای این است که بدانیم رژ لب شما ناگهان شما را نخواهد کشت. معدود شرکت‌های احمقی که روی حیوانات آزمایش نمی‌کنند، مانند Bath and Body Works، Burt’s Bees، Urban Decay، the Body Shop، M.A.C، Clinique، Kate Spade، E.L.F، Chanel، و Revlon، مشخصاً نمی‌دانند چه چیزی دارند. در حال انجام دادن. آزمایش زیبایی بر روی موجودات زنده و بی گناه موجه است زیرا آنها اصلاً هیچ احساس و عواطفی ندارند. کمیته تخصصی علمی کمیسیون اروپا شایعاتی را منتشر می کند و می گوید: «ایمنی یک محصول را می توان با دانستن مواد تشکیل دهنده آن تعیین کرد. «هرکس عقل سلیم داشته باشد می تواند بگوید که این یک دروغ است. اگر یک ماده اولیه روی موش یا خرگوش آزمایش نشود، چگونه می توان تشخیص داد که آیا یک ماده بی خطر است؟ آزمایش‌هایی که روی حیوانات انجام می‌شود به آن‌ها این امکان را می‌دهد که با خوشحالی مرگ را تحمل کنند. برای مثال، میمون‌هایی دیده شده‌اند که پس از زنده ماندن از یک سری آزمایش‌های زیبایی، در قفس خود تلاش می‌کنند تا خودکشی کنند. همچنین، خرگوش‌ها در مواردی نگهداری می‌شوند که گردن‌شان را محکم می‌کند، به طوری که وقتی از دانشمندانی که می‌خواهند موادی در چشم‌هایشان بگذارند دور می‌شوند، آنقدر پیچ می‌خورند که گردن خود را می‌پیچند. آزمایش‌های آرایشی به حیوانات بی‌اهمیت این امکان را می‌دهد که واقعاً مورد استفاده قرار گیرند تا بتوانید با خیال راحت کانسیلر خود را بپوشید. فروشگاه های زیبایی مانند Bath and Body Works، برق لب، ضدعفونی کننده دست، لوسیون، شامپو، عطر و غیره می فروشند. و آنها به آزمایش حیوانی متکی نیستند. بیشتر آزمایش‌های حیوانی روی موش‌ها و موش‌ها انجام می‌شود. اگرچه بیشتر داده هایی که دانشمندان از آنها جمع آوری می کنند بی فایده است، زیرا بدن آنها با بدن انسان متفاوت است، اما هنوز هم ضروری است زیرا آزمایشات آنها می تواند به شرکت های لوازم آرایشی کمک کند تا اعتماد به نفس آنها را افزایش دهند. جوندگان حدود ۹۰ درصد از حیواناتی را که روی آنها آزمایش می‌شوند، اشغال می‌کنند، زیرا ارزان‌تر از سایر حیوانات هستند و شرکت‌های آزمایش نمی‌خواهند پولی را برای راه‌حل‌های بهتر سرمایه‌گذاری کنند. دایانا شوستر، دانشجوی دانشگاه واشنگتن گفت: “من ماهانه روی ۲۰ موش آزمایش می کنم.” این تنها حدود ۲۴۰ موش در سال را برای یک نفر جمع می کند. به هر حال همه افراد جوندگان را تحقیر می کنند، بنابراین آزمایش های زیبایی روی حیوانات راه خوبی برای از بین بردن آنها است. گروه‌های حمایت از حیوانات مانند انجمن آمریکایی برای جلوگیری از ظلم به حیوانات (ASPCA) و مردم برای رفتار اخلاقی با حیوانات (PETA) وقت خود را برای اعتراض به موضوعی که وجود ندارد تلف می‌کنند. آنها به دلیل رادیکال بودن در دیدگاه های خود شهرت بدنام دارند. بزرگترین تغییری که آنها توانسته اند به دست آورند این بود که شرکت های آرایشی مانند Avon و Estee Lauder را از آزمایش روی حیوانات برای دو دهه منع کردند. خوشبختانه، برای مشتریان، آنها به آزمایش حیوانی بازگشتند زیرا از مواد شیمیایی بسیار گران قیمت استفاده می کردند.

این به این دلیل بود که مواد شیمیایی غیرسمی بودند، اما هزینه بیشتری داشتند، بنابراین شرکت ها تصمیم گرفتند به استفاده از مواد شیمیایی مضر با هزینه کمتر برگردند. با این حال، مواد مضر باید روی حیوانات آزمایش شوند تا از شرکت ها شکایت نشود. این شرکت ها فقط برای اطمینان از اینکه همه می توانند خوب به نظر برسند، چنین دوران سختی را پشت سر می گذارند. شرکت‌های غیرآزمایشی در مورد رضایت مشتریان بی‌خبر هستند. چگونه ممکن است آنها فکر کنند که خرید محصولات گران تر اما مطمئن تر ایده خوبی است؟ جمعیت بیش از حد حیوانات یک مسئله مهم بوده است. پرورش دهندگان حیوانات اغلب حیوانات خود را به پناهگاه هایی می فرستند که در حال حاضر مملو از حیوانات خانگی هستند. این حیوانات ناخواسته به مراکز آزمایش داده می شوند تا به عنوان خوکچه هندی در آزمایشات استفاده شوند. (گاهی به معنای واقعی کلمه). راه حل برای ازدیاد جمعیت به وضوح کشتن و آزار حیوانات از طریق آزمایش های آرایشی است. می توانم به این نتیجه برسم که شرکت ها هنوز هم به آزمایش های آرایشی ادامه می دهند، حتی اگر نیازی به آن وجود نداشته باشد. این به این دلیل است که راه خوبی برای حل جمعیت زیاد است، شرکت‌ها می‌توانند در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کنند، و می‌توان از آن برای اثبات اینکه اگر تصادفاً با چوب ریمل به چشم خود ضربه بزنید، تقصیر شرکت نبوده است، زیرا قبلاً آن را روی ریمل آزمایش کرده‌اند. خرگوش ها واضح است که آزمایش های آرایشی روی حیوانات هوشمندانه ترین راه برای تضمین این است که رژ لب و سایه چشم شما را نمی کشد. آثار ذکر شده مورناگان، ایان. “تست حیوانات بر روی لوازم آرایشی.” درباره Animaltesting درباره Animaltesting، ۲۹ اکتبر. ۲۰۱۴. وب. ۵ نوامبر ۲۰۱۴. این مقاله در مورد آزمایش های آرایشی روی حیوانات است که در بریتانیا ممنوع است اما هنوز در کشورهایی مانند ایالات متحده برجسته است. این می گوید که در مورد این نوع آزمایش بر روی حیوانات اختلاف نظر وجود دارد زیرا حیوانات باید رنج بکشند و بمیرند فقط به این دلیل که انسان ها از نظر زیبایی شناختی دلپذیر باشند. نویسنده می‌گوید، “اما آنها از آزمایش روی حیوانات برای لوازم آرایشی [برخلاف آزمایش‌های پزشکی] حمایت نمی‌کنند، زیرا هزینه‌ای که برای حیوانات انجام می‌شود، تحقیق را که واقعاً در مورد افزایش ظاهر برای انسان است، توجیه نمی‌کند.” مخاطب می‌تواند هر کسی باشد، اما بیشتر زنان را هدف قرار می‌دهد تا آنها را در این مورد آگاه کند. این مقاله از مقاله من پشتیبانی می کند، اما با آزمایش های زیبایی روی حیوانات مخالف است. ProCon. “تست بر روی حیوانات – ProCon.org.” سرفصل های ProConorg. ProCon.com، ۲۹ ژانویه. ۲۰۱۴. وب. ۰۵ نوامبر ۲۰۱۴. این وب سایت لیستی از جوانب مثبت و منفی برای هر دو طرف ماجرا است. همچنین یک نمای کلی از وضعیت ارائه می دهد. در این گزارش آمده است: «تقریباً ۲۶ میلیون حیوان هر ساله در ایالات متحده برای آزمایش‌های علمی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند». به نظر می رسد نویسنده فردی است که در این زمینه بسیار آگاه است. مخاطب این بار همه است چون هر دو وجه داستان را می دهد. این به من کمک کرد تا تصمیم بگیرم برای چه طرفی بحث کنم، در حالی که هنوز در مورد طرف مقابل آگاه بودم. وردپرس. “رفاقت و اخلاق حیوانات در تست آرایشی » مزایا و معایب.” رفاه و اخلاق حیوانات در تست آرایشی » مزایا و معایب. UBC، ۲۰۰۷. وب. ۰۵ نوامبر ۲۰۱۴. این مقاله مشابه مقاله بالا است با این تفاوت که در مورد مزایا و معایب هر دو طرف تست زیبایی صحبت می کند در حالی که مقاله قبلی به طور کلی به آزمایش نگاه می کند. این یکی مفیدتر بود زیرا به طور خاص با موضوع من مطابقت داشت. این نویسنده نیز در این زمینه صاحب نظر به نظر می رسد. او بیشتر زنان را هدف قرار می دهد زیرا برای آگاهی دادن به دختران در مورد این موضوع روی آرایش تمرکز می کند. ست لونا