تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار
تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار
در سال‌های اخیر، به دلیل افزایش پویایی و عدم قطعیت محیط کسب‌وکار، مسئله تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.
Pisanoو Bucciarelli (2022)[1] در مطالعه‌ای که بر روی کسب‌وکارهای کوچک ایتالیایی انجام دادند، دریافتند که علت‌گرایی و اثربخشی، دو رویکرد اصلی به تصمیم‌گیری کارآفرینانه، تأثیر متفاوتی بر تاب‌آوری کسب‌وکارها در دوران همه‌گیری COVID-19 دارند. علت‌گرایی، رویکردی است که بر عوامل کنترلی و پیش‌بینی‌پذیر تأکید می‌کند، در حالی که اثربخشی، رویکردی است که بر عوامل غیرقابل کنترل و غیرقابل پیش‌بینی تأکید می‌کند.
Pisanoو Bucciarelli (2022)[1] دریافتند که علت‌گرایی به‌طور مستقیم بر آمادگی و انعطاف‌پذیری تأثیر می‌گذارد، در حالی که اثربخشی به‌طور مستقیم بر چابکی و انعطاف‌پذیری تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، علت‌گرایی به‌طور غیرمستقیم بر انعطاف‌پذیری از طریق آمادگی تأثیر می‌گذارد و اثربخشی به‌طور غیرمستقیم بر انعطاف‌پذیری از طریق چابکی تأثیر می‌گذارد.
Bogachev و Kuznetsova (2022)[2] نیز در مطالعه‌ای که بر روی کسب‌وکارهای کوچک روسی انجام دادند، دریافتند که علت‌گرایی احتمال بقای شرکت را در محیط بحرانی نامشخص کاهش می‌دهد، در حالی که اثربخشی شانس بقا را صرف‌نظر از وضعیت محیط افزایش می‌دهد.
یافته‌های این دو مطالعه نشان می‌دهد که رویکرد اثربخشی، به دلیل انعطاف‌پذیری و سازگاری بیشتری که ایجاد می‌کند، می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند تا در شرایط غیرپایدار، تاب‌آورتر باشند.
تعریف تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار
بر اساس یافته‌های موجود، می‌توان تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار را به شرح زیر تعریف کرد:
**توانایی کسب‌وکار برای جذب و نگه‌داشتن فشار و استرس، بهبود عملکرد پس از بحران‌های اساسی و شکوفایی مجدد پس از تغییر شرایط
**تاب‌آوری کسب‌وکار، یک مزیت رقابتی مهم در محیط کسب‌وکار امروزی است. کسب‌وکارهای تاب‌آورتر، در برابر shocks و disruptions محیطی، آسیب‌پذیرتر هستند و شانس بیشتری برای بقا و رشد در درازمدت دارند.
برای بهبود تاب‌آوری کسب‌وکار در شرایط غیرپایدار، کسب‌وکارها می‌توانند اقدامات زیر را انجام دهند:
**توسعه یک فرهنگ انعطاف‌پذیری و سازگاری
**ایجاد یک شبکه قوی از شرکا و تأمین‌کنندگان
تمرکز بر نوآوری و توسعه محصول و خدمات جدید
**افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش و توسعه کارکنان
ارجاعات:
———
تاب آوری کسب و کار در شرایط غیرپایدار
Pisanoو Bucciarelli (2022) در مطالعه‌ای که بر روی کسب‌وکارهای کوچک ایتالیایی انجام دادند، دریافتند که علت‌گرایی و اثربخشی، دو رویکرد اصلی به تصمیم‌گیری کارآفرینانه، تأثیر متفاوتی بر تاب‌آوری کسب‌وکارها در دوران همه‌گیری COVID-19 دارند. علت‌گرایی، رویکردی است که بر عوامل کنترلی و پیش‌بینی‌پذیر تأکید می‌کند، در حالی که اثربخشی، رویکردی است که بر عوامل غیرقابل کنترل و غیرقابل پیش‌بینی تأکید می‌کند.
Pisanoو Bucciarelli (2022) دریافتند که علت‌گرایی به‌طور مستقیم بر آمادگی و انعطاف‌پذیری تأثیر می‌گذارد، در حالی که اثربخشی به‌طور مستقیم بر چابکی و انعطاف‌پذیری تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، علت‌گرایی به‌طور غیرمستقیم بر انعطاف‌پذیری از طریق آمادگی تأثیر می‌گذارد و اثربخشی به‌طور غیرمستقیم بر انعطاف‌پذیری از طریق چابکی تأثیر می‌گذارد.
Bogachev و Kuznetsova (2022) نیز در مطالعه‌ای که بر روی کسب‌وکارهای کوچک روسی انجام دادند، دریافتند که علت‌گرایی احتمال بقای شرکت را در محیط بحرانی نامشخص کاهش می‌دهد، در حالی که اثربخشی شانس بقا را صرف‌نظر از وضعیت محیط افزایش می‌دهد.
توانایی کسب‌وکار برای جذب و نگه‌داشتن فشار و استرس، بهبود عملکرد پس از بحران‌های اساسی و شکوفایی مجدد پس از تغییر شرایط
تاب‌آوری کسب‌وکار، یک مزیت رقابتی مهم در محیط کسب‌وکار امروزی است. کسب‌وکارهای تاب‌آورتر، در برابر shocks و disruptions محیطی، آسیب‌پذیرتر هستند و شانس بیشتری برای بقا و رشد در درازمدت دارند.
توسعه یک فرهنگ انعطاف‌پذیری و سازگاری
ایجاد یک شبکه قوی از شرکا و تأمین‌کنندگان
افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش و توسعه کارکنان
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.