تصمیم گیری کارآفرینانه در دوران قرنطینه و مسیر رسیدن به انعطاف پذیری

عنوان مقاله: نقش علت جویی و اثربخشی در بقای بحران های SME

زمینه تحقیقاتی: انعطاف پذیری، توانایی سازگاری و مقابله با دشواری ها، برای شرکت های کوچک و متوسط (SME) ضروری است تا در محیط های چالش برانگیز زنده بمانند و رشد کنند.

استراتژی های رفتاری متمایز: دو استراتژی رفتاری متمایز برای توضیح انعطاف پذیری پیشنهاد شده اند: علت جویی و اثربخشی.

علت جویی: بر برنامه ریزی، پیش بینی و کنترل تأکید دارد و به اهداف و استراتژی های از پیش تعریف شده تکیه دارد.
اثربخشی: با انعطاف پذیری، سازگاری و خلاقیت مشخص می شود و از امکانات موجود برای دستیابی به اهداف استفاده می کند.
پرسش تحقیق:
آیا علت جویی و اثربخشی نقش های متفاوتی در تأثیرگذاری بر انعطاف پذیری SME در طول بحران های اقتصادی ایفا می کنند؟

فرضیه: SME هایی که از رویکرد اثربخشی پیروی می کنند، بیشتر از آنهایی که به علت جویی تکیه می کنند، از بحران های اقتصادی جان سالم به در می برند.

روش تحقیق: مطالعه ای طولی بر روی نمونه ای از SME های روسی در طول رکود اقتصادی ۲۰۱۵-۲۰۱۹ انجام شد.
محققان داده هایی در مورد ویژگی های SME، سبک های تصمیم گیری و نتایج عملکرد جمع آوری کردند.

یافته ها: SME هایی که سطح اثربخشی بالاتری داشتند، نسبت به آنهایی که تمایل بیشتری به علت جویی داشتند، بیشتر از بحران اقتصادی جان سالم به در بردند.
علاوه بر این، اثربخشی با چابکی، توانایی سازگاری سریع با شرایط تغییر، و علت جویی با آمادگی، توانایی پیش بینی و آماده شدن برای تهدیدات بالقوه، ارتباط مثبت داشت.

پیامدها: این یافته ها نشان می دهد که SME ها باید ذهنیت اثربخشی را بپذیرند تا انعطاف پذیری خود را تقویت کنند و بحران های اقتصادی را به طور موثری طی کنند. این امر شامل اتخاذ رویکردی انعطاف پذیر و سازگار، استفاده خلاقانه از منابع موجود و پاسخ فعالانه به شرایط بازار در حال تغییر است.

عنوان مقاله: تصمیم گیری کارآفرینانه در دوران قرنطینه و مسیر رسیدن به انعطاف پذیری

زمینه تحقیقاتی: همه گیری COVID-19 چالش های بی سابقه ای را برای کسب وکارها، به ویژه در بخش هتلداری، ایجاد کرد. درک اینکه کارآفرینان چگونه در این دوره تصمیم گیری کردند، برای ایجاد انعطاف پذیری و بهبود ضروری است.

رویکردهای تصمیم گیری متضاد: باز هم، علت جویی و اثربخشی به عنوان رویکردهای تصمیم گیری متضاد ظاهر می شوند.

علت جویی: بر تکیه بر برنامه های از پیش تعیین شده برای دستیابی به اهداف از پیش تعریف شده تأکید دارد.
اثربخشی: بر سازگاری با شرایط و استفاده از منابع موجود برای پیگیری فرصت ها تأکید دارد.
پرسش تحقیق: تعامل علت جویی و اثربخشی چگونه بر تصمیم گیری کارآفرینانه در دوران قرنطینه تأثیر می گذارد و به انعطاف پذیری SME کمک می کند؟

فرضیه: رویکرد دوگانه ترکیبی از علت جویی و اثربخشی منجر به سطوح بالاتری از انعطاف پذیری و چابکی در تصمیم گیری SME در شرایط بحرانی می شود.

روش تحقیق: مطالعه کیفی با ۸۰ کارآفرین ایتالیایی فعال در بخش هتلداری در مرحله اولیه همه گیری COVID-19 انجام شد. مصاحبه ها فرآیندهای تصمیم گیری، استراتژی ها و نتایج انعطاف پذیری را بررسی کردند.

یافته ها: محققان الگوی دوگانه ای در تصمیم گیری کارآفرینانه شناسایی کردند که در آن علت جویی و اثربخشی مکمل یکدیگر بودند. علت جویی حس جهت و چارچوبی برای اقدام فراهم کرد، در حالی که اثربخشی انعطاف پذیری و خلاقیت را در پاسخ به بحران در حال تکامل تسهیل کرد.

پیامدها: این یافته ها نشان می دهد که کارآفرینان باید رویکردی متعادل به تصمیم گیری اتخاذ کنند، برنامه ریزی ساختار یافته علت جویی را با انعطاف پذیری و خلاقیت اثربخشی ترکیب کنند