مدل مراحل مقاومت در برابر شیوع ویروس کرونا

مدل مراحل مقاومت در برابر شیوع ویروس کرونا

چارچوب نظری

چارچوب نظری ما از ترکیب نظریه علیت و تحقق و تاب آوری کارآفرینی به دست آمده است. همانطور که قبلاً گفته شد، منطق علیت و تحقق ریشه در کار بدیع ساراسواتی (۲۰۰۱) دارد. او نظریه کشف فرصت در کارآفرینی (شین و وینکاترامن، ۲۰۰۰) را به چالش می کشد که طبق آن کارآفرینان با مقایسه ارزش فرصت با هزینه ایجاد آن ارزش، فرصت ها را به طور عقلانی ارزیابی و از آنها بهره برداری می کنند. نظریه تحقق فرض می کند که در شرایط عدم اطمینان، کارآفرینان به جای برنامه ریزی، به دنبال به حداقل رساندن هزینه ها و به دست آوردن منابع کلیدی با بهره برداری از احتمالات (چندلر و همکاران، ۲۰۱۱) هستند. در پی مطالعات قبلی در مورد علیت و تحقق به عنوان توانمندسازهای اشکال مختلف تاب آوری (D’andria et al.، ۲۰۱۸)، مفهوم تاب آوری را در چارچوب خود قرار می دهیم. در این راستا، ما یک مدل چهار مرحله ای را که توسط راپاچینی و همکاران (۲۰۲۰) توسعه یافته است، اتخاذ می کنیم که عناصر لازم برای ایجاد تاب آوری در طول بحران COVID-19 را بر اساس دوره های مختلف همه گیری (روزها، هفته ها، ماه ها و سال ها) توصیف می کند. طبق این مدل، شرکت ها مراحل مصیبت (در روزهای اولیه بحران)، سریع و کثیف (در هفته های بعد)، راه اندازی مجدد (در ماه های بعد) و سازگاری با هنجار بعدی (در سال های آینده) را طی می کنند. هر مرحله با یک عنصر استراتژیک کلیدی مطابقت دارد: آمادگی برای پاسخگویی به مصیبت، چابکی برای فعال کردن سریع و کثیف، انعطاف پذیری برای امکان راه اندازی مجدد و افزونگی برای سازگاری با هنجار بعدی.

تجزیه و تحلیل ما بر پاسخ های اولیه کارآفرینی از منظر تصمیم گیری استراتژیک تمرکز دارد که با دو مرحله اول مطابقت دارد. بر این اساس، ما بر روی دستور پخت تصمیم گیری تمرکز می کنیم که امکان ایجاد آمادگی و چابکی را برای توسعه یک پاسخ انعطاف پذیر به مراحل اولیه همه گیری COVID-19 فراهم می کند (شکل ۱).

شکل ۱: مدل مراحل مقاومت در برابر شیوع ویروس کرونا

نمودار چهار مرحله مقاومت در برابر شیوع ویروس کرونا

توضیحات:

• مصیبت: این مرحله در روزهای اولیه بحران رخ می دهد، زمانی که شرکت ها با عدم اطمینان و اختلال قابل توجهی روبرو هستند. در این مرحله، شرکت ها باید بر آمادگی برای پاسخگویی به بحران تمرکز کنند. این شامل داشتن یک برنامه پاسخگویی به بحران، ایجاد ذخیره نقدی و ایجاد ارتباط با ذینفعان کلیدی می شود.
• سریع و کثیف: این مرحله در هفته های بعد از بحران رخ می دهد، زمانی که شرکت ها باید به سرعت با شرایط جدید سازگار شوند. در این مرحله، شرکت ها باید چابک باشند و بتوانند به سرعت تصمیمات بگیرند و اقدام کنند. این شامل آزمایش راه حل های جدید، استفاده از منابع موجود به روش های جدید و تمرکز بر نتایج کوتاه مدت می شود.
• راه اندازی مجدد: این مرحله در ماه های بعد از بحران رخ می دهد، زمانی که شرکت ها بر بازسازی عملیات خود تمرکز می کنند. در این مرحله، شرکت ها باید انعطاف پذیر باشند و بتوانند به نیازهای در حال تغییر بازار و مشتریان پاسخ دهند. این شامل تجدید نظر در مدل های تجاری، سرمایه گذاری در فناوری های جدید و تقویت روابط با مشتریان می شود.
• سازگاری با هنجار بعدی: این مرحله در سال های بعد از بحران رخ می دهد، زمانی که شرکت ها باید با تأثیرات بلندمدت بحران سازگار شوند. در این مرحله، شرکت ها باید افزونگی داشته باشند و بتوانند در برابر شوک های آینده مقاومت کنند. این شامل سرمایه گذاری در زیرساخت های مقاوم در برابر بحران، تنوع بخشیدن به زنجیره تامین و ایجاد منابع نقدی اضافی می شود.

آمادگی، توانایی تصمیم‌گیرندگانی است که کسب‌وکارشان با شرایط آشفته مواجه است، نیازهای شرکت را بازنگری کرده و فرصت‌ها و ایده‌های جدیدی برای غلبه بر رویداد بحران پیدا کنند (Rapaccini et al.، ۲۰۲۰). این مهارت فرض می‌کند که سازمان انعطاف‌پذیر است و می‌تواند در صورت نیاز منابع را بازآرایی کند. آمادگی در روزهای اول پس از بحران زمانی که کارآفرینان باید پدیده جدید را درک کنند، کارکنان را از وضعیت آگاه کنند و تصمیم بگیرند که چگونه منابع را برای پاسخگویی به نیازهای وضعیت غیرمنتظره بازآرایی کنند، اساسی است (Muñoz et al.، ۲۰۱۹؛ Rapaccini et al.، ۲۰۲۰).

عامل دوم چابکی است که توانایی واکنش سریع به تغییرات محیط خارجی است که در شرایطی که عدم قطعیت حاکم است، بسیار حائز اهمیت است (Rapaccini et al.، ۲۰۲۰). این را می‌توان به عنوان ظرفیت تاب‌آوری سریع تعبیر کرد. چابکی در هفته‌های پس از رویداد مخرب زمانی که انرژی صرف توسعه راه‌حل‌های ساده برای تداوم کسب‌وکار و کاهش تأثیر محدودیت‌ها می‌شود، بسیار مهم است (Rapaccini et al.، ۲۰۲۰).

بر اساس آنچه تاکنون شرح داده شد، می‌خواهیم بررسی کنیم که چگونه علیت و انجام به عنوان پیش‌زمینه‌های تاب‌آوری بر آمادگی و چابکی تأثیر می‌گذارند و سپس همه متغیرها چگونه بر تاب‌آوری تأثیر می‌گذارند.

نکات کلیدی:

• آمادگی توانایی بازنگری نیازهای شرکت و یافتن فرصت‌های جدید برای غلبه بر بحران است.
• چابکی توانایی واکنش سریع به تغییرات محیط خارجی است.
• آمادگی و چابکی برای تاب‌آوری کسب‌وکار در برابر بحران‌ها ضروری است.
• علیت و انجام می‌توانند بر آمادگی و چابکی از طریق تاب‌آوری تأثیر بگذارند.

کاربردها:

• این ترجمه می‌تواند برای کمک به کسب‌وکارها در درک مفهوم آمادگی و چابکی و نحوه توسعه آنها برای افزایش تاب‌آوری در برابر بحران‌ها استفاده شود.
• همچنین می‌تواند برای محققان علاقه‌مند به مطالعه عوامل مؤثر بر تاب‌آوری سازمانی مفید باشد.