تبلیغات اینترنتی نوعی از تبلیغات است که بدلیل ارزان بودن ماندگاری زیاد و فراگیر بودن آن همزمان با رشد ابزارهای اطلاع رسانی و روابط عمومی جایگاه خاصی را در بین تبلیغاتچیها باز کرده است.
شبانهروزی و بی وقفه بودن آن و قابلیت ایجاد تغییرات بصورت به روز باعث شده این نوع تبلیغات به خصوص زمانی که شرکتها از لحاظ منابع مالی با مشکلات مواجه هستند کاملاً پُر رنگتر میشود.
محتویات
۱ تاریخچه تبلیغات اینترنتی
۲ برخی راهکارهای تبلیغات اینترنتی
۳ محدودیتهای تبلیغات اینترنتی
۴ تبلیغات ناخواسته
۵ پانویس
تاریخچه تبلیغات اینترنتی
تبلیغات اینترنتی برای اولین بار و به صورت بنر در ۲۷ اکتبر سال ۱۹۹۴ و در سایت هاتوایر نمایش داده شد. زمانی که هاتوایر متوجه شد که برای تبلیغات میبایست فضای محدودی را در نظر گرفت، بنرهای تبلیغاتی به وجود آمدند.
در آن زمان ۱۴ طراح تبلیغاتی مبلغی معادل ۳۰،۰۰۰ دلار برای نمایش ۱۲ هفتهای تبلیغات خود پرداختند.[۱] در سال ۱۹۹۵ وب بعنوان رسانهای عمومی پذیرفته شد. شرکت سان میکروسیستم در این سال زبان جاوا را به عموم عرضه کرد. در سال ۱۹۹۶ الدزموبیل۵ اولین اتاق گفتگوی تجاری را راهاندازی نمود.
برخی راهکارهای تبلیغات اینترنتی
راهاندازی پایگاه اینترنتی
ارسال نامه الکترونیکی
ایجاد کلوب مشتریان
درج آگهی تبلیغاتی در آگهی نامههای اینترنتی استفاده از دامنههای مفید نمونه دامین
ایجاد نمایشگاه الکترونیکی
راهاندازی فروشگاه الکترونیکی
محدودیتهای تبلیغات اینترنتی
مشخصات و ویژگیهای مخاطبان: اکثر کاربران اینترنت به محصولات و تکنولوژی مربوط به رایانه علاقهمند هستند و از این رو اکثر تبلیغات شبکه برای محصولات مرتبط با رایانهاست. تنها ۱۴ درصد تبلیغات برای سایر محصولات مصرفی و کمتر از ۱۰ درصد آن برای اتوموبیل، مسافرت و خدمات مالی است.
محدودیت مخاطبین: غالب کاربران اینترنت در گروه سنی خاصی قرار دارند که این امر موجب کاهش مخاطبین این نوع از تبلیغات میشود.
ازدحام: با زیاد شدن تعداد آگهیهای تبلیغاتی احتمال مورد توجه قرار گرفتن آگهیها به شدت کاهش مییابد.
فقدان کنترلهای لازم در مورد محتوای تبلیغات اینترنتی: یکی از محدودیتهای تبلیغات اینترنتی فقدان کنترلهای لازم میباشد. مرکز آموزشی ارتباطات رسانهای آمریکا، اینترنت را شبکه فریب نامیده است، چرا که برخی از تبلیغکنندگان با هدف قرار دادن کودکان با پیامهای تبلیغاتی زیرکانه، سعی در فریب آنان دارند (محمدیان ۱۳۷۹).
تبلیغات ناخواسته
تبلیغات ناخواسته که شامل Pop-up و Pop-under میشود یکی از اشکال بحثانگیز تبلیغات اینترنتی به حساب میآید. این نوع از تبلیغات به صورت ناخواسته دریافت میشود و مخاطبان را در معرض یک نمایش اجباری قرار میدهد. آگهیهای تلویزیونی را میتوان نمونهای از تبلیغات اجباری به حساب آورد چرا که این آگهیها معمولاً برنامههایی را که مخاطبان در حال تماشا هستند، قطع میکنند و آنها را وادار به تماشای آگهی میکنند. در مقابل، تبلیغات روزنامهای نمونهای از تبلیغات اختیاری محسوب میشوند زیرا خوانندگان میتوانند هر قسمت از روزنامه را که مایلاند بخوانند و یا از آن بگذرند. اینترنت توانایی نمایش به هر دو صورت اختیاری و اجباری را دارا است. بنرهای تبلیغاتی مانند تبلیغات روزنامهای به طور معمول بصورت اختیاری دیده میشوند، هرچند که گاهی به دلیل اینکه تقریباً در تمام صفحات وب ارائه شدهاند، مورد اعتراض قرار میگیرند. استفاده برخی از کاربران اینترنت از نرمافزارهای مسدودکننده نمایش بنرها، گواه این امر میباشد. از آنجا که تبلیغات ناخواسته غالباً به صورت اجباری نمایش داده میشوند، پاسخهای منفی مانند احساس رنجش و احتراز از تبلیغ را در بر خواهند داشت.
در سالهای اخیر به دلیل افزایش مقاومت کاربران اینترنت، کاهش مقبولیت این نوع از تبلیغات و گسترش استفاده از مسدودکنندهای تبلیغاتی به کارگیری تبلیغات ناخواسته کاهش یافته است. هر چند که پیشبینی میشود در آینده نزدیک برای حضور پررتگتر این مهمانان ناخوانده، روشهای خلاقانهتری مورد استفاده قرار گیرد.
پانویس
پرش به بالا ↑ (کای و مداف ۱۹۹۹)
برگرفته از «http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بازاریابی_اینترنتی&oldid=12901937»
ردهها:
بازاریابی اینترنتی
انواع بازاریابی
بازاریابی بر پایه رسانه
ردهٔ پنهان:
مقالههای بدون منبع
منوی ناوبری